Asset Publisher
Urządzanie lasu
fot. Wojciech Grad
fot. Wojciech Grad
fot. Andrzej Kasica
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
- opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
- analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
- program ochrony przyrody,
- określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzenia lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Asset Publisher
Najcenniejsze drewno sprzedane
Najcenniejsze drewno sprzedane
Blisko 450 m3 najlepszego drewna ze świętokrzyskich i radomskich lasów zostało sprzedane na III Regionalnej Submisji Drewna Szczególnego RDLP w Radomiu.
Submisję rozstrzygnięto 24 listopada w Nadleśnictwie Włoszczowa, gdzie znajdował się plac, na którym zgromadzono drewno. Oferty złożyło 9 podmiotów zajmujących się produkcją okleiny, forniru oraz drzwi i ekskluzywnych mebli.
Podobnie jak w poprzednich latach, największym powodzeniem cieszył się surowiec dębowy poszukiwany przez firmy zajmujące się produkcją wysokiej jakości oklein. Po raz kolejny zainteresowane były nim firmy nie tylko z Polski, ale też z Estonii. Rekordowy los (sztuka) pochodził z lasów Nadleśnictwa Staszów, za metr sześcienny zapłacono aż 3 410 zł (6 274 za sztukę). Charakteryzował się szczególną barwą drewna, brakiem wad na pobocznicy i wąskim bielem przy odpowiedniej długości kłody. Drewno dębowe w dobrej cenie sprzedano także z pozostałych nadleśnictw: Chmielnika, Dobieszyna, Grójca, Jędrzejowa, Ostrowca Świętokrzyskiego, Przysuchy i Rudy Malenieckiej. Łącznie z losami z Nadleśnictwa Staszów sprzedano 288 m3 tego surowca. Średnia cena za m3 wyniosła 2 181 zł.
Tradycyjnie dużo sprzedano olchy – tym razem 128 m3, pochodzącej głównie z Nadleśnictwa Włoszczowa, które było pionierem na terenie radomskiej dyrekcji w sprzedaży drewna w formule submisji. Olcha ta odznacza się unikalnym rysunkiem i barwą, rzadko spotykanymi w innych regionach kraju. Ze względu na te cechy jest poszukiwana przez producentów oklein. Najwyższą, jednakową cenę zaoferowano za trzy losy z Nadleśnictwa Włoszczowa, tj. 1 450 zł za m3.
Modrzew wystawiło Nadleśnictwo Suchedniów. Pozytywny był znaczny wzrost ceny – tym razem było to 1 679 zł za m3, czyli o blisko 700 zł więcej niż rok temu. Według naszych brakarzy przyczyną było odpowiednie przygotowanie towaru przy bardzo dobrych cechach drewna. Jesion i dąb czerwony zostały sprzedane za niższe ceny, odpowiednio 988 zł i 720 zł za m3 (ceny najwyższe).
Średnia cena sprzedaży wszystkich gatunków była wyższa niż uzyskana w trakcie pierwszej i drugiej regionalnej submisji i wyniosła 1 730 zł za m3. Doświadczenia z submisji są pozytywne – leśników cieszy to, że potrafią wyhodować i przygotować drewno o ponadprzeciętnych cechach użytkowych docenianych przez producentów z branży drzewnej. Tym bardziej że jest to produkt ekologiczny i odnawialny powstający z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju i przepisów prawa, co potwierdzają certyfikaty FSC® i PEFC. Drewno to budzi zainteresowanie nie tylko odbiorców, ale i leśników – jest to doskonała sposobność do szkoleń brakarzy. Tym samym RDLP w Radomiu potwierdziła swoje miejsce w kalendarium submisji w LP. Warte podkreślenia w tegorocznej submisji jest to, że dobrym kierunkiem jest specjalizacja w kierunku wyselekcjonowanego dębu, który jest poszukiwany przez nabywców. Kolejne spostrzeżenie dotyczy potwierdzenia marki przez olchę włoszczowską oraz ugruntowanie pozycji modrzewia, który znalazł swoich klientów.
