Asset Publisher Asset Publisher

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Określenie wielkości rocznego pozyskania w nadleśnictwach oraz innych zadań gospodarczych wynika bezpośrednio z przyjętego w Planie Urządzenia Lasu (PUL) 10-letniego etatu oraz określonych pozostałych zadań gospodarczych.Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko  nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu.Wielkość etatu ustalana jest na podstawie struktury wiekowej i gatunkowej drzewostanów,w trakcie tworzenia PUL ustala się wiek rębności drzewostanów, dla każdego gatunku, będący parametrem służącym do obliczania etatu i zwykle zbliżony do minimalnego wieku drzewostanu, w którym rozpoczyna się użytkowanie rębne z uwzględnieniem przyrodniczych i ekonomicznych aspektów gospodarowania.

Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi ponad 2,5 mld m sześć. drewna.

Wiek może być modyfikowany w poszczególnych obrębach leśnych w odniesieniu do lokalnych warunków środowiskowych (produktywności siedlisk, presji zanieczyszczeń, potrzeb ochrony elementów środowiska przyrodniczego itp. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi ponad 2,5 mld m sześć. drewna.

Pozyskane drewno pochodzi z:

  • cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.

Średnia zasobność drzewostanów Nadleśnictwa Jędrzejów wynosi obecnie ok. 255m3/ha, średni wiek – 65lat, a bieżący przyrost roczny 5,80 m3/ha. 

Nadleśnictwo Jędrzejów prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 14 tys. ha i pozyskuje rocznie ok 84 tys. m3 drewna

Etat rocznego pozyskania drewna przedstawia się następująco:

  • użytkowania ogółem – 84 399m3 w tym :
  • użytkowanie rebne - 50 057m3
  • użytkowanie przedrębne – 34 342m3.

Drewno pozyskane na terenie Nadleśnictwa Jędrzejów trafia głównie do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli oraz mniejszych zakłady stolarskich.

Ponadto drewno opałowe kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych, a także trafia do elektrowni, w których wykorzystuje się je jako odnawialne źródło do produkcji  energii elektrycznej.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Rezerwat przyrody GAJ

Rezerwat przyrody GAJ

Rezerwat przyrody „Gaj”– florystyczny rezerwat przyrody w gminie Jędrzejów, w powiecie jędrzejowskim, w województwie świętokrzyskim

Powierzchnia wg aktu powołania: 5,95 ha.

Powierzchnia wg planu ochrony: 6,03 ha.

Rok utworzenia: 1959.

Aktualnie obowiązująca podstawa prawna rezerwatu: Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Kielcach z dnia 20 września 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Gaj (Dz. Urz. Woj. Święt. z 2017 r. poz. 2842)

Plan ochrony rezerwatu: Rozporządzenie Nr 57/2002 Wojewody Świętokrzyskiego z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody: (…) Gaj (…)   (Dz. Urz. Woj. Święt. z 2002 r.  Nr 165 poz. 2058)

Przedmiot ochrony: stanowiska storczyka – obuwika (Cypripedium calceolus), występującego jako element runa leśnego, głównie na siedlisku lasu świeżego (ujęcie typologiczne) i grądu subkontynelntalnego (ujęcie fitosocjologiczne). Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 9 gatunków roślin naczyniowych prawnie chronionych, spośród których 3 podlega ochronie ścisłej: obuwik pospolity, barwinek pospolity, podkolan biały, a 6 częściowej: kruszyna pospolita, kalina koralowa,  kopytnik pospolity, pierwiosnka lekarska, marzanka wonna, konwalia majowa. Występuje tu również jeden gatunek grzyba chronionego - sromotnik bezwstydny.   Obejmuje on obszar niewysokiego wzniesienia, zbudowanego ze skał węglanowych górnokredowych, głównie margli oraz tereny z nim sąsiadujące, porośnięte lasem. Przeważa roślinność typowa dla grądu sosnowo-dębowego. Kompleks leśny znajdujący się na północy gminy oraz przylegające do niego części terenów wsi Tarszawa i Chorzewa włączone zostały w obręb wielkoprzestrzennego systemu obszarów chronionych województwa świętokrzyskiego, jako część Włoszczowsko-Jędrzejowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.