Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
NAJCENNIEJSZE DREWNO SPRZEDANE
NAJCENNIEJSZE DREWNO SPRZEDANE
Blisko 530 m3 najlepszego drewna ze świętokrzyskich i radomskich lasów zostało sprzedane na II Regionalnej Submisji Drewna Cennego RDLP w Radomiu.
Submisję rozstrzygnięto 25 listopada w Nadleśnictwie Włoszczowa, gdzie znajdował się plac, na którym zgromadzono drewno. Oferty złożyło 13 podmiotów zajmujących się produkcją okleiny, forniru oraz drzwi i ekskluzywnych mebli. 10 z nich kupiło drewno liściaste, w tym dębowe, olchowe, bukowe oraz drewno iglaste – modrzewiowe i sosnowe.
Podobnie jak w poprzednim roku największym powodzeniem cieszył się surowiec dębowy poszukiwany przez firmy zajmujące się produkcją wysokiej jakości oklein. Zainteresowane były nim nie tylko firmy z Polski, ale też z Estonii. Rekordowy los (sztuka) pochodził z lasów Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski, za metr sześcienny zapłacono aż 3 408 zł. Natomiast blisko 13 tys. zł zaoferowano za sztukę dębu o masie 4,73 m3 z Nadleśnictwa Jędrzejów (2 738 za m3). Drewno dębowe w dobrej cenie sprzedano także z pozostałych nadleśnictw: Kielce, Staszów, Grójec, Przysucha i Radom. Łącznie z losami z Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski i Jędrzejów sprzedano 158 m3 tego surowca. Średnia cena za metr sześcienny wyniosła 2 453 zł.
Najwięcej sprzedano olchy – aż 188 m3, głównie pochodzącej Nadleśnictwa Włoszczowa, które było pionierem na terenie radomskiej dyrekcji w sprzedaży drewna w formule submisji. Olcha ta odznacza się unikalnym rysunkiem i barwą, rzadko spotykanymi w innych regionach kraju. Ze względu na te cechy jest poszukiwana przez producentów oklein. Najwyższą cenę zaoferowano jednak za los z Nadleśnictwa Ruda Maleniecka, tj. 1 102 zł za m3.
Modrzew wystawiły nadleśnictwa Suchedniów, Przysucha i Jędrzejów. Najwyższą cenę zaproponowano za los z lasów przysuskich – 1 034 zł za m3. Najcenniejsza sosna pochodziła z lasów Nadleśnictwa Ostrowiec Świętokrzyski – została sprzedana za cenę 1 111 zł za m3.
Średnia cena sprzedaży wszystkich gatunków była wyższa niż uzyskana w trakcie pierwszej regionalnej submisji i wyniosła 1 162 zł za m3.
Doświadczenia submisji są pozytywne – radomskich leśników cieszy to, że potrafią wyprodukować drewno o ponadprzeciętnych cechach użytkowych docenianych przez producentów z branży drzewnej. Tym bardziej, że jest to produkt ekologiczny i odnawialny powstający z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju i przepisów prawa, co potwierdzają certyfikaty FSC® i PEFC. Drewno to budzi zainteresowanie nie tylko odbiorów, ale i leśników – jest to doskonała sposobność do szkoleń brakarzy.
Tym samym RDLP w Radomiu na stałe wpisuje się w kalendarium submisji w LP.
